U Sanskom Mostu obilježen je  10. oktobra Dan oslobođenja ovog grada. Održana je i svečana akademija povodom oslobođenja, na kojoj su prisustvovali nekadašnji komandanti brigada koji su skupa sa borcima učestvovali  u oslobođenju grada. Akademija je ujedno bila i svojevrsni historijski čas, te je  rečeno da su skoro četiri godine opsade Sane bile najteže godine za stanovnike bošnjačke i hrvatske nacionalnosti koji su čak i 9. na 10 . oktobar 1995. kada je oslobođena Sana, ubijani.

Tokom četiri godine opsade, mnogi stanovnici sanske doline prošli su golgote logora smrti, raseljeni su, te su stematski ubijani. Deseti oktobar 1995. godine u modernoj historiji Bosne i Hercegovine, obilježava se kao dan kada je vraćena sloboda Sanjanima.

Period od 18. septembra do 10. oktobra 1995. godine karakterističan je po tome da su četnike snage svim raspoloživim ljudstvom uz angažiranje artiljerije i oklopno-mehaniziranih snaga pokušavali svo vrijeme zaustaviti nadiranje jedinica Armije R BIH.

Zajedničkim dejstvima, jedinice 502. viteške brdske brigade, Prve Gardijske i 510. oslobodilačke su 9.10.1995. godine žestoko udarile pravcem Banjići – Smajino Brdo – Donji Dabar – Sanski Most. Napadna djelovanja odvijala su se prema planu i agresorska vojska je bila prinuđena na povlačenje, a jedinice Armije RBiH  pristupile su završnim fazama oslobođenja grada i gonjenja neprijatelja, čije su se snage povlačile u neredu.

U Pilipovićima je došlo do fizičkog spoja 502. viteške brdske brigade i Prve Gardijske brigade Generalštaba Armije R BIH, i ove dvije jedinice zajedno silovito kreću ka Sanskom Mostu. Veliki udio u ovom napredovanju snaga A RBiH, dali su artiljerci Petog korpusa.

Vrijeme do oslobođenja Sanskog Mosta počelo se mjeriti minutama. Maršom iz srednje Bosne preko Drvara stizala je već legendarna 17. viteška krajiška brigada iz sastava Sedmog korpusa Armije BiH. Približavao se trenutak fizičkog spajanja dva najslavnija korpusa Armije RBiH, Petog i Sedmog,  i dvojice legendarnih krajiških komandanata i generala, Atifa Dudakovića i Mehmeda Alagića.

Bježeći od Armije RBiH koja je nadirala prema Sanskom Mostu, četnici su minirali most na rijeci Sani između Tomine i Vrhpolja kako bi ih tako zaustavili u silovitom napredovanju. To im nije uspjelo.

Neprekidno vodeći borbe, uvečer 9. oktobra 1995. godine, oko 23:30h, dijelovi 502. viteške brdske brigade i BVP-a Petog korpusa prešli su most na rijeci Sani i ušli u centar grada.

Neprijatelj je jos pružao žestok otpor iz gradske pošte, međutim ne dugo. Neposredno nakon oslobođenja grada, sa drugih pravaca, vodeći neprekidne borbe, pristižu i drugi dijelovi jedinica iz sastava Petog i Sedmog korpusa Armije RBiH.

Obavještajni podaci govorili su da su stvorene izvanredni preduslovi za oslobađanje Bosanskog Novog, Prijedora, Bosanske Gradiške, Bosanske Kostajnice i Banja Luke. Dejtonski mirovni sporazum spasio je agresorske snage od konačnog poraza.