Istraživanje ukazuje na važnu ulogu ćelijske imunosti posredovane limfocitima T u dugotrajnoj zaštiti od COVID-19 te se očekuje da će nadolazeća istraživanja u polju ćelijske imunološke odbrane pridonijeti boljem uvidu u imunopatogenezu COVID-19 i javnozdravstveno zbrinjavanje SARS-CoV-2 pandemije.

Za razliku od nivo antitijela, utvrđeno je da nivoi ćelijske imunosti kod osoba koje su preboljele COVID-19 ili su vakcinisane ne opada vremenom.

Ukupno 200 sudionika istraživanja podijeljeno je u četiri grupe: sudionici studije prethodno zaraženi SARS-CoV-2 (prva grupa), sudionici studije vakcinisani vakcinama koje je odobrila EMA (druga grupa), sudionici studije prethodno zaraženi SARS-CoV-2 i vakcinisani (treća grupa) i sudionici studije bez historije infekcije SARS-CoV-2 ili vakcinacije (četvrta grupa).

Rezultati su pokazali da su sudionici studije koji su primili jednu od vakcina odobrenih od Evropske agencije za lijekove i koji su se oporavili od COVID-19 (treća grupa) imali značajno viši nivo ćelijskog imuniteta i titar antitijela u usporedbi sa prvom i drugom grupom.

Dodatno, primijetilo se da sudionici studije koji su prethodno bili zaraženi SARS-CoV-2 i sudionici studije vakcinisani vakcinama odobrenim od Evropske agencije za lijekove imali su dugotrajan ćelijski imunitet.

Nadalje, nivoi antitijela su pokazali negativnu korelaciju vremenom od posljednjeg kontakta s virusnim antigenom, dok se ćelijska imunost unutar 20 mjeseci pokazala kao dugoročna zaštita.

Od 200 sudionika studije, samo je jedan sudionik studije koji se oporavio od COVID-19 (0,5 posto) ponovno zaražen, dok je ukupno šest sudionika studije (tri posto) zaraženo SARS-CoV-2 nakon dobijene vakcine.

Ova studija sugerira da ćelijska imunost – za razliku od humoralnog imuniteta, zahvaljujući T ćelijama memorije – predstavlja dugoročnu zaštitu kod osoba oporavljenih od SARS-CoV-2 i nakon cvakcinacije, navode u svom istraživanju prenosi mdpi.com.

Analiza je pokazala da ispitanici koji nisu preboljeli COVID-19 i nisu vakcinisani nemaju razvijenu ćelijski imunost, za razliku od ispitanika preostalih grupa.

Isto tako, pokazalo se da ćelijska imunost, koja se mjeri koncentracijom interferona gama – IFNγ, predstavlja dugotrajnu zaštitu od COVID-19 i do 20 mjeseci nakon infekcije i/ili vakcinacije te da ne opada vremenom.

Ćelijska imunost između osoba koje su preboljele COVID-19 nije se značajno razlikovala od imunosti stečene vakcinacijom, a oni koji su i vakcinisani i preboljeli bolest imali su statistički značajno najviši nivo ćelijske imunosti.

Istraživanje je pokazalo i to da ne postoji razlika u bivoima ćelijske imunosti kod muškaraca i žena.

Nivo ćelijske imunosti nije bila uvjetovan vremenom proteklim od infekcije, dok su nivoi antitijela ispitanika kod kojih je prošlo više od šest mjeseci od kontakta s virusom SARS-COV-2 bili statistički značajno niži u usporedbi sa grupom ispitanika kod kojih je prošlo manje od šest mjeseci.