Aktivistica Ljiljana Bralović iz Saveza ekoloških organizacija Srbije (SEOS) jedna je od redovnih učesnica protesta protiv zagađenja životne sredine a sada je učestvovala i na protestima u Beogradu protiv iskopavanja litija.   

Drugosrbijanci, kako demonstrante nazivaju u Srbiji, sinoć su održali protesta na kojima je učestvovalo 40.000 ljudi pred kojima je govor održala i Bralović. 

Ona je na kraju svoga govora citirala zloglasnog Vladiku Nikolaja Velimirovića.  

Vladika Nikolaj Velimirović (1881–1956), nekadašnji je episkop, svetac kojeg je kanonizirala Srpska pravoslavna crkva, srpsko-nacionalistički ideolog kojeg je 1935. godine odlikovao nacistički vođa Adolf Hitler.

Dok ga je SPC 2003. proglasila svecem, njegovi kritičari ističu da je riječ o čovjeku koji je protežirao antisemitske i antievropske stavove, tvrdeći za Srbe da su arijevski narod.

Velimirović je bio blizak sa ratnim zločincima iz Drugog svjetskog rata, a o Dragoljubu Draži Mihailoviću, 2015. godine rehabilitiranom četniku, govorio je kao o velikom vjerniku koji "pripada cijelom srpskom narodu i budućim generacijama".

Velimirović je s izuzetnom i neskrivenom mržnjom govorio o Jevrejima, za koje je isticao da ne zaslužuju ni da sjede s njim za istim stolom, nego trebaju jesti s poda jer je njihov otac đavo.

Osim toga, hvalio je Hitlera, mrzio je nauku, medicinu, tehnologiju i sapun, a navodno se 40 godina nije kupao.

Velimirović je izuzetno poštovao Dimitrija Ljotića, osnivača ZBOR-a, političke jugoslovenske organizacije koja je imala uzore u fašističkim strankama u Italiji, Njemačkoj i Francuskoj, a koja je zloglasnom četničkom vođi Dragoljubu Mihailoviću i njegovim četnicima tokom Drugog svjetskog rata pomagala osiguravajući im hranu, odjeću i oružje.

Velimirović se preselio u Sjedinjene Američke Države, gdje je podržavajući jedinstvo svih pravoslavnih crkava, ostao do svoje smrti 1956. godine.  Umro je u Sjedinenim Državama, u ruskom manastiru Svetog Tihona a sahranjen je na srpskom narodnom groblju pored manastira Svetog Save u Libertvilleu.

Štampanje njegovih djela bilo je zabranjeno u bivšoj Jugoslaviji. Njegove mošti su prenesene iz SAD u rodno selo Lelić 12. maja 1991. godine i položene u tamošnjem manastiru. Na zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve u maju 2003. proglašen je svetim.