U modernom fudbalskom svijetu, gdje igrači svoj identitet predstavljaju frizurama, tetovažama i kataloškim bradama, postoji jedna figura koja ostaje prazno platno. Uniformisani, trezvenih gesta i neutralne prisutnosti, elitne sudije rijetko, ako ikad, imaju vidljive tetovaže ili brade.

To nije službeno pravilo koje nameću FIFA ili UEFA, ali je jedan od onih nepisanih zakona koji čine razliku u elitnom suđenju.

- Sudija ne samo da mora biti nepristrasan, već mora i izgledati kao takav. Ova misao, koja se ponavlja se u sudijskim školama širom svijeta, sažima filozofiju koja upravlja imidžom profesionalnih sudija - piše španski list Marca.

Za razliku od igrača, čija se karizma i stil često pretvaraju u identitet brenda, sudije teže upravo suprotnom: biti nevidljivi. Proći nezapaženo.

Iako ne postoji službeno pisano pravilo koje sudijama zabranjuje brade i tetovaže, implicitna preporuka u sudijskim krugovima najvišeg nivoa je jasna. Održavajte čist, neutralan imidž, bez elemenata koji bi se mogli smatrati provokativnima, upečatljivima ili otvorenima za tumačenje.

Tetovaže su možda najtiše cenzurirani element. Iako ih neke sudije imaju, rijetko ih se viđa. Zapravo, oni koji ih nose na rukama ili nogama često ih pokrivaju zavojima ili odjećom dugih rukava, čak i u ekstremnim vremenskim uvjetima. Razlog? Razumije se da tetovaže, koje su za mnoge oblik ličnog ili kulturnog izražavanja, mogu generirati nepotrebna tumačenja ili osude.

Stvar s bradom, iako se može činiti kao estetski hir, iza sebe ima mnogo pragmatičnije objašnjenje: Sigurnost. Većina sudija se brije kako bi izbjegli povrede lica.

Ima onih, piše Marca, koji to dovode i na psihološki nivo. Glatko obrijano lice daje više autoriteta i više ozbiljnosti. Nije iznenađenje da u mnogim evropskim sudijskim akademijama mlade sudije uče da vode računa o svakom detalju svog fizičkog izgleda.