Prvi put će izbor patrijarha umjesto u Patrijaršiji biti obavljen u kripti Hrama svetog Save gdje je sve pokriveno kamerama. Izgovor za promjenu lokacije je pandemija koronavirusa, iako mnogi sumnjaju da se radi o političkom nadziranju cijelog procesa izbora u koji se uključio direktno i predsjednik Srbije Aleksandar Vučić. Prema pisanju srbijanskih medija, u izbor novog patrijarha osim Vučića uključena je direktno i srbijanska obavještajna služba BIA. 

Što se tiče kandidata, nema nikakvih promjena. Kandidati jedne struje (okupljene oko Irineja) jesu vladike Irinej, Porfirije i Jefrem (banjalučki), dok su kandidati druge struje Joanikije i Hrizostom. Šanse ima, ali malo manje, i episkop diseldorfski i cijele Njemačke Grigorije. Međutim, sukob je izbio oko izbora monaha koji će izvlačiti kovertu s imenom patrijarha. Sinod je odlučio da to bude arhimandrit Jovan Radosavljević, ali je prije dva dana došlo do obrta. U Patrijaršiju su, naime, iznenada došle vladike Joanikije, Justin i Teodosije, i uz svađu izdejstvovale da tu dužnost ispuni monah Matej, pišu srbijanski mediji.

Izbor patrijarha se sprovodi tako što se tokom prvog kruga glasanja učesnici Sabora izjašnjavaju o tri episkopska kandidata, tajnim glasanjem. Ukoliko se poslije prvog kruga pojavi ime s natpolovičnom većinom glasova, onda se u drugom krugu glasanja vladike opredeljuju za ostala dva kandidata.

Natpolovičnom većinom mora da bude izabrano i ime drugog kandidata. Nakon toga se ulazi u završnicu, odnosno i treći vladika mora da dobije 24 glasa kako bi ušao u trku za patrijaršijski tron. Krugovi glasanja se mogu i ponavljati, sve do momenta dok se ne dobiju imena tri obavezna kandidata.

Otac Matej će izvući jednu od koverata, koju predaje predsjedavajućem Sabora. Arhijerej koji je do tog trenutka vodio Sabor je upravo onaj koji dobija čast i obavezu da saopći ostalim episkopima ime novog patrijarha. On otvara i druge dvije koverte kako bi se svi učesnici Sabora uvjerili da su izbori bili regularni. Nakon toga se proglašava izbor novog poglavara SPC-a. Ustoličenje 46. patrijarha obavit će se u Pećkoj patrijaršiji u septembru ili oktobru ove godine. 

Episkop novosadski i bački, somborski i segedinski Irinej Bulović drugi put će učestvovati u trci za patrijarha Srpske pravoslavne crkve. Prethodni put je izgubio u od svog imenjaka iz Niša, a sada se vjeruje da ima veće šanse, najviše zbog činjenice da je u prethodnim godinama u potpunosti preuzeo upravljanje SPC-om.

Irinej Bulović je rođen 11. februara 1947. godine. Bio je u najužem izboru za patrijarha i prije 11 godina, kad je tadašnji episkop niški Irinej Gavrilović nasledio tron SPC-a od patrijarha Pavla.

U javnosti se Bulović dugo vreme percipirao kao jedan od vodećih ljudi u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, odnosno kao neko ko iz sjenke povlači važne poteze. Kao osoba koja tradicionalno gaji dobre odnose sa svakom vlašću, episkop Irinej se nameće kao jedan od prihvatljivih izbora za aktuelni režim. Trenutno je na funkciji šefa Informativne službe SPC-a, a ujedno je i najutjecajniji član Sinoda.

Tokom posljednjih dana patrijarha Irineja bio je jedan od episkopa koji je bio najčešće sa njim u kontaktu, a čak ga je i posjećivao dok je poglavar SPC-a ležao na VMC Karaburma. Također, za Bulovića se tvrdi da je i za vrijeme patrijarha Irineja u potpunosti preuzeo kontrolu nad Srpskom pravoslavnom crkvom i da nijedna važna odluka nije mogla da prođe bez njegove dozvole. Njegova je bila posljednja kad se odlučivalo o sudbinama profesora na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu, a upućeni u crkvena zbivanja tvrde su na njegovu sugestiju donesene odluke o zabrani javnih nastupa pojedinih sveštenika i premještanju velikodostojnika.

Nakon smrti mitropolita crnogorosko-primorskog Amfilohija, episkop budimljansko nikšićki Joanikije je figurirao kao najozbiljniji kandidat za njegovog nasljednika. Međutim, smrt patrijarha Irineja isturila je Joanikija kao mogući izbor za novog poglavara Srpske pravoslavne crkve i čovjeka koji bi mogao da donese toliko neophodno jedinstvo ovoj instituciji.

Za života mitropolita Amfilohija, Joanikije se u javnosti percipirao kao njegov najbliži saradnik i osoba od najvećeg povjerenja, da bi nakon Amfilohijeve smrti unaprijed bio proglašavan za novog prvog čoveka Mitropolije crnogorske-primorske. Međutim, kako je ubrzo nakon duhovnog lidera Crne Gore umro i patrijarh Irinej, Joanikijevo ime se češće pojavljivalo među onima koji figuriraju za novog poglavara.

Nakon smrti patrijarha Irineja, mjesto prvog čoveka Srpske pravoslavne crkve do izbora novog poglavara je obavljao mitropolit dabrobosanski Hrizostom. Njegov privremeni dolazak na čelo Crkve i stavovi koje je u prethodnom periodu iznosio, doveli su do toga da ga dio javnosti danas percipira kao jednog od najozbiljnijih kandidata za upražnjeni patrijaršijski tron.

Za vrijeme turbulencija na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu, kad se na Sinodu razmatrao otkaz profesorima te obrazovne ustanove, Hrizostom je bio među episkopima koji su se otvoreno protivili otpuštanju nastavnog kadra sa PBF.

Mitropolit zagrebačko-ljubaljanski Porfirije Perić važi za veoma ozbiljnog kandidata za izbor novog patrijarha, kako zbog svoje pozicije unutar Srpske pravoslavne crkve, tako i zbog njegove neskrivene bliskosti sa aktuelnom vlašću i predsjednikom Srbije Aleksandrom Vučićem.

Porfirije spada u red mlađih episkopa u SPC-u, rođen je 22. jula 1961. godine, a nakon osnovnog i srednjoškolskog obrazovanja, diplomirao je Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu 1986. godine.

Prema riječima upućenih u zbivanja u SPC-u, mitropolit Porfirije nema ni tako tvrd stav o nezavisnosti Kosova, kao brojni drugi episkopi, što otvara mogućnost Vučiću da lakše riješi ovo pitanje kroz pregovore sa Prištinom. Imajući u vidu da je Crkva do sada jasno isticala da je za nju jedino prihvatljivo da se Kosovo tretira kao dio Srbije, imenovanje Porifrija moglo bi da znači promjenu kursa i distanciranje SPC-a od ovog problema.

Među vjernicima veliku popularnost ima vladika Grigorije, episkop diseldorfski i cijele Njemačke. Najmlađi među vladikama sa samo 53 godine ranije je bio episkop zahumsko-hercegovački i primorski, a slovi za jednog od opozicionira unutar SPC-a koji se gnuša srbijanskog predsjednika Aleksandra Vučića.

Kritike usmjerene prema Vučiću donijele su mu popularnost među mladima, ali i netrpeljivost srbijanskog predsjednika, kojem je na vrhovnom položaju SPC-a potreban poglavar koji će podržati njegovu kosovsku politiku prema kojoj bi dvije zemlje normalizirale odnose, a da se pritom službeno ne priznaju.

Jedan od kandidata koji ima šanse je i episkop banjalučki Jefrem. Njegovo ime se stidljivo provlači kao kandidat za mogućeh patrijarha. Iako ima najmanje šanse za tron poglavara SPC-a, upućeni u crkvene događaje navode da ne bi bilo iznenađenje da upravo neko "ispod radara" dođe na čelo Srpske pravoslavne crkve.

Rođen je 1944. u Prijedoru. Za vikarnog episkopa moravičkog izabran je 1978. Hirotoniju su obavili 17. septembra 1978. patrijarh srpski German, episkop žički Stefan i episkop dalmatinski Nikolaj u Sabornoj crkvi u Beogradu. Poslije dvije godine provedene u Beogradu kao vikarni episkop, izabran je 1980. za episkopa banjalučkog.