Na današnji dan, 23. jula 1906. godine, u Sarajevu rođen je nobelovac Vladimir Prelog. U njegovoj kući, koja se nalazi u staroj jezgri bh. prijestolnice, u ulici Josipa Štadlera na broju 69, danas žive tri porodice.

Spomen-ploču kraj rodne kuće 2006. godine podiglo je HKD "Napredak", čiji je Prelog bio stipendista. Po njemu nosi ime i "Napretkov" fond za stipendiranje učenika i studenata.

O značaju Preloga i crticama iz njegove biografije koje su do sada bile nepoznate ili manje poznate, za Faktor su napisali redovni profesor sa Prirodno-matematičkog fakulteta Univerziteta u Sarajevu, Fehim Korać, i vanredna profesorica Farmaceutskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu, Ervina Bečić. 

Prelog je osnovno obrazovanje započeo u Sarajevu, ali se 1915. godine s porodicom preselio u Zagreb gdje je završio osnovnu školu. Pored gimnazije u Zagrebu koju je završio 1924. godine pohađao je i gimnaziju u Osijeku gdje je proveo dvije godine. Upravo u osječkoj gimnaziji zahvaljujući svom profesoru Ivanu Kuriu zainteresirao se za hemiju. Iz tog vremena, tačnije 1922. godine, potiče i njegov prvi naučni rad koji je objavljen u njemačkom naučnom časopisu "Chemiker Zeitung".

Rad se odnosio na analitički instrument koji se koristi u hemijskim laboratorijama. Nakon završene gimnazije preselio se u Prag, gdje je studirao i 1928. diplomirao hemijsko inženjerstvo na Češkom tehničkom univerzitetu gdje se zainteresovao za organsku hemiju. Po završetku studija, u periodu od 1929. do 1935. godine, radio je u pogonskom laboratoriju privatne firme "G.J. Driza" u Pragu. Bio je zadužen za proizvodnju rijetkih hemikalija koje u to vrijeme nisu bile komercijalno dostupne.

U Pragu je istraživao mogućnost sinteze kinuklidinskog dijela molekule kinina te moguće antimalarijsko djelovanje više reakcijskih međuprodukata i rezultate objavio u 25 naučnih radova.

Na poziv hemijsko-inženjerskog odjela Tehničkog fakulteta u Zagrebu vratio se u Zagreb 1934. godine. Od 1935. godine počeo je predavati organsku hemiju na Tehničkom fakultetu u Zagrebu i postao predstojnik Zavoda za organsku kemiju. Nastavio je rad započet u Pragu, usredotočivši se na sintezu hemoterapeutika te istraživanje alkaloida kore kininovca i nekih bicikličkih baza alkaloida.

Godine 1941. izabran je za vanrednog profesora. Na Fakultetu je modernizirao nastavu hemije uvođenjem u program preparativne organske hemije te je opremanjem studentskoga laboratorija savremenim uređajima uz pomoć preduzeća "Kaštel" (Pliva d.d.), s kojim je uspostavio i naučnu saradnju. U "Kaštelu" je 1936. godine učestvovao u osnivanju istraživačkog laboratorija s hemijskim i farmakološkim odjelom te sa svojim diplomantima i doktorantima radio na sintezi lijekova.

Iste godine prijavio je prvi patent pod nazivom "Postupak za izradu azo-boja piperazina koji pokazuje parazitocidno djelovanje, a naročito baktericidno djelovanje". U saradnji s Lj. Trinajstićem i E. Rajnerom, Prelog i preduzeće "Kaštel" plasirali su iste godine na tržište antibiotik iz grupe sulfonamida pod imenom Streptazol, koji su također zaštitili patentom, pa tako 1936. označava početak proizvodnje antibiotika u Hrvatskoj.

Streptazol je postao dostupan u ambulantama i apotekama 1937. godine u obliku tableta i injekcija. Sulfonamidi su postigli velik uspjeh i bili prekretnica u dotadašnjem liječenju infekcija, a "Kaštel" je postao jedan od prvih proizvođača sulfonamida u svijetu.

Godine 1941. s asistentom Rativojem Seiwerthom uspio je sintetizirati adamantan zasićeni triciklički ugljikovodik čemu je postao svjetski poznat. Tokom boravka i rada u Zagrebu sa saradnicima je objavio pedesetak naučnih radova. Grupa njegovih saradnika iz tog perioda, dobila je naziv Prelogova zagrebačka škola organske kemije. Istraživači iz ove grupe postigli su zapažene univerzitetske i naučne rezultate na zagrebačkim fakultetima, na Institutu Ruđer Bošković i u Plivinom istraživačkom institutu.

Krajem 1941. godine Prelog uz pomoć Lavoslava Ružičke odlazi u Zürich gdje se zaposlio u Laboratoriji za organsku hemiju visoke tehničke škole u Zürichu (Eidgenössische Technische Hochschule, ETH Zürich). Od 1942. do 1945. godine godine bio je privatni docent, a od 1945. naslovni docent.

Godine 1947. dobija zvanje vanrednog profesora a 1950. godine postaje redovni profesor. Na ETH-u je s E. Gäumannom predvodio grupu organskih hemičara i mikrobiologa koji su istraživali mikrobne metabolite te otkrili, odredili konstituciju i sintetizirali feroksiamin i izolirali rifamicin, nonacitin i boromici. Voditelj Laboratorija za organsku kemiju, postao je 1957. godine i svojim entuzijazmom i svojim radom pretvorio ETH u svjetski poznatu školu organske hemije.

Prelog je imao široko područje naučnog interesa, međutim stereohemija mu je bila od posebnog interesa. Pridonio je objašnjenju strukture steroida, triterpena, kinina, strihnina, solanina i drugih alkaloida. Osim toga istraživao je i stereoselektivnost mikrobnih i enzimskih reakcija što je rezultiralo empirijskim pravilom koje predviđa konformacijske odnose reaktanata i produkata koje je po njemu dobilo naziv Prelogovo pravilo.

Zajedno sa s R. S. Cahnom i C. Ingoldom predložio je sveobuhvatan sistem kategorizacije i specifikacije molekulske hiralnosti, nazvan Cahn-Ingold-Prelogovim pravilima (CIP-pravila), koja se koriste za definiranje apsolutne konfiguracije pomoću "pravila slijeda".

Rezultate isvojih straživanja objavio je u 417 naučnih radova. Zajedno sa O. Jegerom autor je knjige Lavoslav Ružička 1887–1976 . Aktivno je radio na povezivanju i saradnji nauke i proizvodnje, što je rezultiralo sa velikim brojem prihvaćenih patenata. Prelog je izabran u Američku akademiju nauka i umjetnosti 1960. godine i Nacionalnu akademiju nauka Sjedinjenih Američkih Država 1961. godine.

Zbog doprinosa razvoju moderne stereohemije 1962. godine izabran je za stranog člana Kraljevskog društva. Dvanaestog decembra 1975. godine u švedskom gradu Stockholmu uručena mu je Nobelova nagrada iz hemije, za doprinos stereohemiji molekula i reakcija, koju je podijelio sa australsko/britanskim hemičarom Johnom Cornforthom.

Bio je predsjednik Švicarskog hemijskog društva u periodu 1972–1974. godine. Godine 1976. izabran je u Američko filozofsko društvo. Bio je počasni doktor Univerziteta u Zagrebu i Univerziteta Josipa Juraja Strossmayera u Osijeku te više svjetskih univerziteta, počasni član mnogih udruženja i počasni član Papinske akademije nauka, počasni član Jugoslavenske akademije nauka, Srpske akademije nauka i umjetnosti i počasni član Hrvatske akademije nauka i umjetnosti.

Njemu u čast osnovano je 1998. godine švicarsko-hrvatsko društvo "Vladimir Prelog" u Zürichu, mnoge škole su dobile nazive po njemu, stipendije za mlade hemičare nose njegovo ime, ulice u gradovima u kojima je u toku života živio i radio također nose njegovo ime.

Proglašen je počasnim građaninom Zagreba 1989. godine, Sarajeva 1992. godine i Osijeka 1994. godine. Poštanske marke s njegovim likom izdane su u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini i Švicarskoj. Bio je među prvim nobelovcima koji su 1991. potpisali Apel za mir u Hrvatskoj i BiH.

Umro je u Zürichu, 7. januara 1998. godine. Pokopan je na zagrebačkom groblju Mirogoj.