Ima samo on. Majstor manipulacije, koji govori jedno, radi drugo, a narodu obećava treće. 

Vučić je u martu 1995. godine u Glini o Slobodanu Miloševiću govorio kao o izdajici. 

Jedanaest godina kasnije, opraštajući se od Slobe koji je umro u Ševeningenu, napadao je strane sile, nazivajući ih okupatorima, izmišljajući, po istoj matrici kao i danas, unutrašnjeg neprijatelja, praveći od ljudi izdajnike, bandite, lopove, kriminalce.

- Dragi Slobo, kao grom iz vedra neba, pogodila me je vijest da su te haški zlotvori na onako monstruozan način ubili. Svi danas znamo ko te je ubio. To su oni koji nisu mogli da podnesu tvoju briljantnu odbranu pred njihovim inkvizitorskim sudom, oni koji su nam zemlju bombardovali i razarali, oni koji i danas hoće da unište Srbiju, a za svoj prljavi posao upregli su sluge u Srbiji. Okupator i njegove okupacione sluge djelovali su zajednički. S jednim jedinim zadatkom kako da što uspješnije i brže unište našu Srbiju. Zato su morali i tebe da ubiju. Morali su jer si ponosno, dostojanstveno i hrabro branio naš narod i našu zemlju. Morali su da te ubiju i da bi zastašili sve one u Srbiji koji vole slobodu, sve one koji vole otadžbinu, jer misle da će na taj način za najviše vrijednosti u našoj Srbiji proglasiti nacionalnu izdaju, kriminal, lopovluk i svekoliki banditizam, baš onako kako su u Srbiji vladali preko svojih satrapa od oktobra 2000. godine - rekao je Vučić te 2006.

Iz ova dva govora posve je vidljivo o kakvoj se ličnosti radi. Spremnoj na sve. 

A da li je današnje političkog rukovodstvo Srbije na čelu sa Vučićem drugačije od onog u Miloševićovo vrijeme? 

Iz svih izjava, ali i poteza koje povlače, politički vrh u Beogradu još uvijek je na liniji poražene velikosrpske politike Slobodana Miloševića. I ne samo da je na liniji režima koji je jedini u svijetu presuđen pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu zbog kršenja Konvencije o genocidu (Srebrenica), već daje gotovo identične lažne izjave, kakve je davao svojevremeno Milošević. 

- Ja vam sad kažem, imat ćemo najbolju ekonomiju u Evropi ove godine. Ove godine. Ove godine u ovoj krizi imat ćemo najbolju ekonomiju u cijeloj Evropi. Sljedeće godine imat ćemo najbolju ekonomiju u cijeloj Evropi sa najvećim pozitivnim rastom u cijeloj Evropi - rekao je Vučić nedavno. 

Za sve koji prate politička zbivanja u Srbiji, a posebno građane te države, ova je izjava bila već viđeno. 

- Da kažem svima vama i čitavoj našoj javnosti da kažem: ove godine, naša zemlja imat će najvišu stopu rasta u Evropi. Imat će dvostruko veću stopu rasta od najviših stopa rasta u Evropi - rekao je jednom prilikom Slobodan Milošević.

Milošević je u Srbiji vladao od 1987. godine. Trinaest godina kasnije, 5. oktobra svrgnut je sa vlasti. Tog dana na ulicama Beograda održane su velike demonstracije koje su izbile zbog Miloševićevog odbijanja da prizna rezultate predsjedničkih izbora održanih 24. septembra, a na kojima je izgubio od kandidata Demokratske opozicije Srbije Vojislava Koštunice.

Poraz je priznao 6. oktobra.

Dvije decenije kasnije, Srbijom vladaju njegovi istomišljenici. 

Vučić, danas predsjednik Srbije, bio je ministar informisanja za vrijeme vladavine Slobodana Miloševića.

Aleksandar Vulin, tada istaknuti član Jugoslavenske udružene ljevice (JUL) Miloševićeve supruge Mirjane Marković, sada je ministar odbrane, dok je glasnogovornik Socijalističke partije Srbije (SPS) i Miloševićev blizak saradnik Ivica Dačić aktuelni šef srbijanske diplomatije, te predsjednik SPS-a i koalicijski partner Vučićeve Srpske napredne stranke.

Može li se govoriti o modernoj i proevropski orijentiranoj Srbiji pod vlašću Miloševićevih ljudi? 

Teško, ustvari gotovo pa nemoguće. Jer i danas gotovo isti odnos kao i njihov "dragi Sloba" imaju prema susjednim državama, agresivno se miješaju u unutrašnja pitanja Crne Gore, Bosne i Hercegovine, nerijetko i Hrvatske. 

I dalje i Vučić, i Dačić, i Vulin žive i politički djeluju na mantri velike Srbije, spajanju Srbije i bh. entiteta Republika Srpska u jednu državu, vraćanju Crne Gore u srbijansko okrilje. 

Tu je i gušenje slobode medija i pristici na sve one koji misle drugačije od aktuelnog velikog vođe. Baš kao i u vrijeme "vožda" Miloševića, kada su mediji bili kažnjavani, cenzurisani, a političke slobode bile su gotovo nikakve. I ona Slobina, i ova danas Vučićeva Srbija negira genocid u Srebrenici, negira da su učestvovali u agresiji na Bosnu i Hercegovinu. 

Od 5. oktobra 2000. godine građani Srbije očivali su bolji život i svjetliju budućnost. No, vrlo malo od onoga što su priželjivali dobili su. Dvadeset godina kasnije ponovo iznad glava imaju autokratu, a nacionalizam je identičan onom iz 90-tih godina. 

I naravno, neizbježno pitanje Kosova, koje također povezuje Miloševića i Vučića, Na Kosovu je sve počelo 1989. godine na Gazimestanu, na Kosovu će sve i da završi.